UPDATE: Uitzonderlijk en uniek. Voormalige verdachte, veroordeelde en vrijgesproken betrokkene doet verhaal in zaak Sedar Soares (13).
De lokale Rotterdamse krant Rijnmond brengt een zeer uitzonderlijk verhaal. Uitzonderlijk en uniek is het verhaal van een verdachte die uiteindelijk werd veroordeeld om vervolgens te worden vrijgesproken voor de moord op Sedar Soares. Juist hij treedt nu voor het eerst naar buiten. De reden: hij is boos. "De politie zit nu toch weer in mijn omgeving te wroeten. Maar ik ben niet de dader. Juist voor de familie is het belangrijk dat deze zaak wordt opgelost." Het is precies twintig jaar geleden dat Sedar Soares werd doodgeschoten op het parkeerdek van metrostation Slinge in Rotterdam. Lange tijd leek het erop dat de 13-jarige jongen slachtoffer was van een boze man die een sneeuwbal op zijn auto kreeg. Het Rotterdamse cold caseteam kwam vorig jaar met een nieuw scenario: Sedar was geraakt door een verdwaalde kogel, afgeschoten tijdens een ruzie om drugs.
De recherche startte een bijzonder media-offensief met een deepfake-video, waarin Sedar in een animatie tot leven werd gebracht. De jongen, die droomde van een carrière als profvoetballer, zien we in trainingspak met een bal onder de arm lopen langs familieleden en andere bekenden. We horen de stem van zijn zus Janet: “Nu 19 jaar later denken we nog elke dag aan Sedar. Onze familie, zijn vriendjes, de leraren van school, zijn vroegere klasgenoten en natuurlijk zijn teamgenoten van Transvalia. Spreek, ik smeek het je. Iemand moet toch weten wie mijn lieve broertje heeft vermoord”.
Gerald Henriquez (47) zat op dat moment nog op Curaçao en zag de video. “Ik heb erg met die mensen te doen.” Maar hij dacht ook aan zichzelf: Henriquez is altijd gezien als ‘de sneeuwballenman’. Nu er een nieuw motief lag, een ripdeal bij het metrostation, was hij daarmee ook definitief uit beeld? Een nieuw scenario, een heel andere verdachte? “Ik was opgelucht en dacht: dit is een doorbraak. Eindelijk gaat mijn naam er vanaf. Eindelijk kan ik rustig slapen en kan ik een normaal leven leiden, zodat mijn kinderen trots op mij kunnen zijn. Maar weet je wat er nu gebeurt? De politie wil mijn dochter ondervragen. Ze was toen een kind van vijf jaar! Wat weet zij er nou van? Zij heeft helemaal niets meegekregen over deze zaak. Pas na die video heeft haar moeder verteld dat haar vader heeft vastgezeten voor die moord.”
Hij laat een voicemail-bericht horen van de leider van het Rotterdamse cold caseteam, René Bergwerff, die de inmiddels 25-jarige vrouw vraagt mee te werken aan het moordonderzoek. ‘We hebben belangrijke zaken met je te bespreken. Het heeft echt een reden.’ Henriquez: “Ik heb de politie gebeld en gezegd: alle respect voor jullie werk, ik ben niet tegen het onderzoek en zelfs blij dat jullie eraan werken, maar laat mijn familie met rust.” Volgens Gerald Henriquez zijn inmiddels meer mensen in zijn omgeving benaderd. “Ik loop een café binnen in Rotterdam-Zuid en dan zeggen vrienden ‘hé, de politie heeft me gebeld en over jou gevraagd’. Loop ik verder: zelfde verhaal. Gerald dit en Gerald dat. De politie begint ook steeds over de beloning en ze vragen die mensen of ze bang zijn van mij en of ze bescherming willen.” Henriquez zelf is nog niet door de politie gebeld. Sinds juni 2022 is de Rotterdammer weer terug in Nederland. “Dit moet stoppen. Ik ben ook slachtoffer. Ik heb als onschuldige vastgezeten, het knaagt aan mij.”
Hij ontbloot zijn tanden en laat een op zijn zachtst gezegd niet heel regelmatig gebit zien. “Ik heb ze kapot gemaakt door te knarsetanden. Ik heb last van post traumatische stress stoornis, PTSS. Ze hebben van een mens een beest gemaakt. Urenlang hebben ze mij destijds verhoord, zonder dat ik eten kreeg. En dan gaven ze eten en gooide een rechercheur het op de grond. Dat wil ik niet nog een keer meemaken. Ze zijn oude wonden aan het opensnijden. Ik vertrouw de politie niet. Ze maken hun eigen verhaal.” Hij vindt het ook voor de familie van Sedar niet goed als de pijlen weer op hem worden gericht. “Het is niet eerlijk tegenover hen. Ik vind het zielig voor die familie, ze doen net alsof er een doorbraak is en geven valse hoop.”
Terug naar zaterdagavond 1 februari 2003. Sedar Soares staat met vriendjes sneeuwballen te gooien bij het metrostation als hij dodelijk wordt getroffen door een kogel. Een woedende bestuurder zou dat hebben gedaan, omdat zijn auto was geraakt. Getuigen zeggen Gerald Henriquez te hebben herkend als de bestuurder van de rode Honda Civic. Op 1 januari 2005 wordt Henriquez in Rotterdam veroordeeld tot 15 jaar cel voor doodslag. Nog datzelfde jaar spreekt het gerechtshof in Den Haag hem vrij, vooral omdat twee getuigen hun belastende verklaringen weer intrekken. Een van hen is Sabrina (41), een vrouw die steeds het pad lijkt te kruisen van Gerald Henriquez. Zij zou op die eerste februari in een telefooncel hebben gestaan en van daaruit Gerald hebben zien schieten. Datzelfde jaar is zij er getuige van dat Henriquez een wapen gebruikt in een café in Rotterdam. Nu, vele jaren later, ontmoet ze hem weer omdat ze schuin achter hem blijkt te wonen.
“God brengt mensen bij elkaar”, zegt Gerald Henriquez. Helemaal toevallig is het in ieder geval niet: Sabrina had destijds een relatie met een vriend van Gerald. Maar hoe zat het met haar verklaring in 2003? “Ik werd onder druk gezet en úrenlang verhoord. ‘Je weet dat het Gerald is, moeten we je in bescherming nemen’, zei de politie. Ik werd vastgehouden voor meineed, omdat ik verschillende verklaringen had afgelegd. Als ik zei ‘ok, ik heb gezien dat hij het was’ mocht ik naar huis en zo is het gegaan. Ik ben gezwicht onder de druk. Ik voelde me zo kut. Er zat geen advocaat bij hè. En ik ben licht verstandelijk beperkt. Ze hebben twee keer mijn IQ gemeten: 53 en 62.”
Sabrina is nu, twintig jaar later, weer door de politie benaderd. “Ze komen dan met die beloning van 40.000 euro en dat ik dat goed kan gebruiken. Ik heb gezegd: ik hoorde een knal. Maar ik heb niks gezien, alles is aan me voorbij gegaan.” Ze zegt zich lange tijd te hebben geschaamd voor haar eerdere verklaring. “Ik dacht: shit, door mij zit hij vast. Daarom wilde ik schoon schip maken. Ik was blij dat ik bij het gerechtshof eindelijk de waarheid kon vertellen.” Ook Henriquez heeft zijn verhaal klaar, mocht de politie aan de deur kloppen: “Ik heb er niets mee te maken want ik was daar niet op die 1e februari.” Zijn alibi? Hij was bij een vriendin. “Ok dan zeg ik het: ik was aan het neuken..” Het is in die tijd dat Gerald Henriquez zijn bijnaam verkrijgt: Japatin, uit het Papiaments vertaald ‘koning der lullen.’ “Ik had wel twintig vrouwen.” Op de vraag hoeveel kinderen hij momenteel heeft, wil hij niet antwoorden.
Hij geldt als een ‘bad boy’ die kleding en auto’s heel belangrijk vindt. Een citaat uit het vonnis van de Rotterdamse rechtbank van 31 januari 2005: “Uit het dossier ontstaat het beeld dat verdachte een agressieve man is, die snel gekrenkt is en daarop disproportioneel reageert.” Henriquez: “Ik ben niet agressief, soms wat impulsief. Ja, ik heb best wel een wild leven gehad, ik was een rokkenjager. Maar dat ligt echt achter mij. Juist daarom vind ik het gegraaf van de politie zo vervelend.” Hij loopt naar de achtertuin waar hij in de schuur een kapsalon runt. “Zo verdien ik mijn geld tegenwoordig en verder met het repareren van scooters."
Dan zegt hij iets opmerkelijks over de avond van de fatale schietpartij. “Er zijn camerabeelden en daar staan vijf mannen op. Ik herkende ze van de uitgaanswereld. Ik ken hun namen niet en ga er verder ook niets over zeggen. Ik weet ook niet waarom ze daar waren.” Het enige waarmee hij de politie wil helpen, is een oproep. “Ik wil tegen de dader zeggen: meld je! Er mogen niet nog meer onschuldigen worden opgepakt. Niemand moet meemaken wat ik heb meegemaakt.”
René Bergwerff, leider van het Rotterdamse cold caseteam, bevestigt dat er in de omgeving van Gerald Henriquez mensen worden nagetrokken en bevraagd. Maar zij zijn niet de enigen. “Wat we doen is simpelweg tips nalopen en dat zijn er heel veel. De deepfake-video heeft honderden tips opgeleverd, ook van getuigen die destijds niet hebben gepraat.” Bij zo’n breed onderzoek is het volgens Bergwerff niet vreemd dat bekenden van Henriquez in beeld komen. De Rotterdammer was destijds een bekend gezicht in de omgeving van de Slinge. “Maar op dit moment is hij geen verdachte voor ons.”
Als de politie wel vermoedens krijgt dat hij alsnog de schutter was, dan moet zij zeer voorzichtig en omzichtig te werk gaan. Gerald Henriquez is onherroepelijk vrijgesproken en volgens de wet mag je iemand niet twee keer voor hetzelfde feit vervolgen, het zogeheten ne bis in idem-principe. Vanaf 2013 is daar een uitzondering op mogelijk: de Wet herziening ten nadele. Iemand die is vrijgesproken kan alsnog worden vervolgd, maar dan moet er wel zeer sterk nieuw bewijs zijn.
Bergwerff wil daarover niet speculeren en zegt dat zijn team de handen vol heeft aan de golf van informatie die sinds het vertonen van de video is losgekomen. Of daar ‘de vijf mannen op camera’ ook toe behoren, wil hij niet zeggen. “Ik vind het wel opmerkelijk dat Henriquez daar verder niets over wil zeggen. Als je een oproep doet aan de dader zich te melden en de zaak dus zo graag wilt oplossen, werk dan mee!"
-------------------------------------------------
De dood van de 13-jarige Sedar Soares in 2003 heeft mogelijk met iets anders te maken dan met sneeuwballen gooien. De politie maakte in mei 2022 bekend dat Sedar waarschijnlijk het volstrekt onschuldige slachtoffer is geworden van een ripdeal. De beloning voor de gouden tip in deze zaak is opgehoogd naar 40.000 euro.
In nauw overleg met de nabestaanden van Sedar heeft de politie her slachtoffer als het ware ‘tot leven gewekt’ in een zogenoemde deepfake video. Die ziet u hieronder. Klik hier om meer over de zaak van Sedar te lezen.