Vakliteratuur: De niet-gerealiseerde belofte van forensische wetenschap - een studie van de productie en het gebruik ervan
In theorie levert de forensische wetenschap objectief, emotieloos bewijs in strafrechtelijke procedures die vaak worden beladen met emoties, cognitieve vooroordelen en de tekortkomingen van het menselijk geheugen. Door theoretisch objectief en onafhankelijk te zijn van andere actoren en processen in het strafrechtelijk proces, heeft forensische wetenschap het potentieel om het strafrechtelijk proces betrouwbaarder te maken door zowel onterechte veroordelingen als onopgeloste misdaden te verminderen. Maar hoe werkt het in de praktijk?
Zijn leidende rol in veel onterechte veroordelingen suggereert voorzichtigheid. Om de werkelijke rol van forensische wetenschap beter te begrijpen, hebben we gegevens verzameld over de prevalentie en het gebruik van forensisch bewijs in vijf jurisdicties in meerdere stadia van het strafproces. We analyseerden ook bestaande gegevens over misdaadlaboratoria en voerden een experimenteel onderzoek uit onder openbare aanklagers en strafrechtadvocaten om het effect van forensisch bewijs op het proces van pleidooionderhandelingen te meten. Onze bevindingen zijn ontnuchterend. Hoewel forensisch bewijs regelmatig voorkomt in moordzaken, wordt het (nog) in slechts een klein deel van de gevallen waarin het beschikbaar is, geanalyseerd. In die enkele gevallen wordt het gebruik ervan sterk beperkt door beperkte middelen, wat resulteert in lange doorlooptijden voor minder ernstige strafbare feiten, wat politie en openbare aanklagers ertoe aanzet om op andere soorten bewijs te vertrouwen. Wanneer het wordt gebruikt, wordt het vaak pas laat in het strafproces getest of soms om aan andere verwachtingen te voldoen. Hoewel dit een begrijpelijke reactie is op de beperkte forensische middelen, kan deze late timing leiden tot zowel onopgeloste misdaden als druk om te voldoen aan reeds bestaande theorieën over schuld. Ondanks het theoretische potentieel van de forensische wetenschap om de betrouwbaarheid van het strafproces te verbeteren, verspilt de manier waarop het feitelijk wordt gebruikt veel van zijn voordelen. Als gevolg hiervan blijft het potentieel van forensisch bewijs om het strafproces te verbeteren grotendeels onbenut.
Een bijdrage van Sussex University Research Online.
Lees de wetenschappelijke publicatie hier.
