Podcast Het Onderzoeksbureau NPO Radio1 met als gast Rob Boon, oud cold caserechercheur: "Er is winst te behalen."
Op het platform van Cold Case Kennis Centrum is hier (link) al eerder aandacht besteed aan de aanpak van cold cases en vermiste personen op Europees niveau. De Europese Unie is van mening dat de aanpak van cold cases en vermiste personen een verantwoordelijkheid is van de lidstaten zelf. Ook staat op het platform van het Cold Case Kennis Centrum een aantal artikelen voor het herinrichten van de aanpak van cold cases en vermiste personen in Nederland. Een Departementale Taskforce met een Programma rond de aanpak van cold cases en vermiste personen en vanuit de Landelijke Eenheid een Operatie Cold Case en vermiste personen als een leidende figuur boven de operationele cold case voorzieningen in de eenheden. Nu heeft ook Blauwe Hart-winnaar Rob Boon zich gemend in de discussie. Het Onderzoeksbureau is een podcast van Omroep WNL, waarin journalisten Sandra van den Heuvel, Noa van Oostrom, Onno den Hollander en Kim Bergsma elke twee weken duiken in de wereld van misdaad of misstanden. De vijfenveertigste aflevering van Het Onderzoeksbureau is met gast Rob Boon.
Eén grote Europese DNA-databank om cold cases mee op te lossen: gepensioneerd rechercheur Rob Boon ziet daar potentie in, laat hij weten in de NPO Radio 1-podcast Het Onderzoeksbureau van Omroep WNL. “De DNA-databanken matchen inmiddels met elkaar, maar dat moet allemaal via Europese verdragen. Ik denk zeker dat er winst te behalen is op cold case-gebied”, aldus Boon. Het kan bureaucratisch sneller, stelt de oud-rechercheur: “Er is een aantal verdragen met andere landen, dat is bij een cold case niet anders dan in actuele zaken. Maar met allerlei formulieren die ingevuld moeten worden, kan het nog weleens lang duren.” Een gezamenlijke databank ziet hij daarom als mogelijke oplossing.
In Nederland is de verjaringstermijn van 18 jaar voor moord afgeschaft, waardoor cold cases vanaf 1988 niet meer zullen verjaren. Maar elk land volgt op dit gebied eigen wetgeving. Engeland kent geen wettelijke verjaringstermijn, en cold cases kunnen ook in Duitsland al sinds 1979 niet meer verjaren. In Polen wel: daar wordt uiterlijk 30 jaar gehanteerd. In België is dat 20 jaar. Boon: “Wellicht is een grote Europese databank een idee.” Op dit moment kunnen DNA-profielen internationaal vergeleken worden na een rechtshulpverzoek van de ene lidstaat aan de andere, of geautomatiseerd op basis van het Verdrag van Prüm. DNA-profielen worden met elkaar vergeleken zonder dat op dat moment gegevens van deze personen bekend zijn. Als er een match is, kunnen betrokken landen de bijpassende gegevens bij elkaar opvragen.
Sommige buitenlandse eenheden maken gebruik van een landelijk cold case-team. In 2020 zijn Kamervragen gesteld over het al dan niet opstellen van zo’n landelijk team, want in Nederland hebben we dat niet. Boons voorkeur is duidelijk. “Ik denk dat als je een landelijk team maakt, dat het te veel wordt om te behappen. Dus zou het regionaal kunnen blijven.” Het capaciteitsprobleem speelt daarnaast ook mee. “Je zult altijd keuzes moeten maken. Die 100 zaken die er in Midden-Nederland liggen kun je niet allemaal tegelijk behandelen”, aldus de gepensioneerd cold caserechercheur.
Beluister hier de PodCast
Bekijk het artikel over de Europese Unie
Bekijk het bericht over de uitreiking van het Blauwe Hart
Bekijk hier artikelen over de Taskforce en herinrichtingsplannen
