Burgerparticipatie zorgt voor contact met vermiste en ontvoerde dochter in Libië van vermoorde Marisse van der Burg.
Na een ruim achttien jaar durende zoektocht, is de ontvoerde Isra uit Goor teruggevonden. De nu 21-jarige vrouw blijkt in de Libische hoofdstad Tripoli te wonen en verkeert in goede gezondheid. Isra is echter inmiddels overtuigd moslima en wil helemaal niets meer met haar familie in Nederland te maken hebben. Het tragische van deze opzienbarende ontknoping: opa Ger en oma Clary weten na al die jaren eindelijk dat hun kleindochter nog leeft, maar de kans is uiterst gering dat ze Isra ooit nog weer in de armen kunnen sluiten. Isra woont bij haar biologische vader Hasèn Aksema, de man die augustus 2004 zijn ex-vrouw - kapster Marisse van der Burg uit Goor - op gruwelijke wijze om het leven bracht en vervolgens Isra naar zijn vaderland Libië ontvoerde.
Isra is recent teruggevonden dankzij de inspanningen van gepensioneerd rechercheur Hans Kamperman en zijn vroegere collega Elly Sjouw, die nog altijd bij de politie werkt. Beiden deden dit overigens op persoonlijke titel, buiten hun werk bij de politie om. Kamperman: "Het grote verschil tussen ons en justitie is dat justitie Aksema zoekt om hem zijn straf uit te laten zitten. Wij streefden naar een eerste contact tussen Isra en haar opa en oma, de ouders van Isra's moeder Marisse."
Vader Hasèn werd in 2006 bij verstek tot levenslang veroordeeld voor de moord op Marisse. Hij had 27 meter duct tape om haar hoofd gewikkeld. Aksema deed dat voor de ogen van de drie jaar oude peuter Isra, die op dat moment in de woonkamer was. Nog dezelfde middag stapte hij met Isra in Brussel op het vliegtuig, terug naar zijn vaderland Libië. Omdat dat land geen uitleveringsverdrag met Nederland kent en omdat het nog de doodstraf kent, heeft Nederland nooit gevraagd om Hasèn in dat land te laten berechten. Hasèn Aksema staat nog altijd op de internationale opsporingslijst, maar tot nog toe heeft hij altijd de dans ontsprongen. Via (heimelijke) contacten in Libie lukten het Kamperman en Sjouw om meer informatie over Isra te verkrijgen. Zo bleken facebookaccounts van familieleden meer informatie te geven. Een van deze contacten weet Isra zelfs aan de lijn te krijgen. Al wordt het een telefoontje van een schamele 40 seconden. Daarin toont Isra zich vooral heel erg schuchter. Nog dezelfde avond belt een broer van vader Hasèn terug met David. De man is woest en bedreigt hem. Maar laat ook weten dat hij David wil ontmoeten, ‘s avonds op een afgelegen plek buiten Tripoli. De ontmoeting gaat gepaard met de nodige stemverheffingen, waarna na een minuut of tien het portier van een van de auto’s wordt geopend en ineens Hasèn uitstapt. Hasèn is over de rooie en dreigt de Nederlandse consul te gijzelen als Isra bij hem wordt weggehaald. De contactpersoon weet echter Hasèn ervan te overtuigen dat hij Isra helemaal niet bij hem weg wil halen, maar dat het louter de bedoeling is een ontmoeting te regelen tussen Isra en haar opa en oma. Isra blijkt samen te wonen met haar vader en stiefmoeder. Ze laat in hele duidelijke bewoordingen weten niets, maar dan ook niets met haar familie in Nederland te maken te willen hebben. Ze gaat als moslima door het leven en leeft volgens de Koran. Ze is verloofd en staat op het punt te gaan trouwen. Nederland is voor haar een gesloten boek, zegt ze heel stellig.
Enerzijds is er de opluchting dat het eindelijk is gelukt Isra te vinden en dat ze nog in leven is. Anderzijds de domper dat ze opa Ger en oma Clary niet met haar kunnen herenigen. De hoop ligt nu in het feit dat Isra zelf nog contact opneemt of de stille diplomatie van Nederland met Libie.
Bekijk het mediabericht
Bekijk dossier Nationale Opsporingslijst
