Cold Case Kennis Centrum

Dertig jaar nadat alleenstaande moeder Barbara Brodkin doodgestoken werd aangetroffen in haar appartement in het centrum van Toronto, is de man die vier jaar geleden door de politie van Toronto werd gearresteerd voor de moord veroordeeld voor moord. De 69-jarige Charles Mustard sprak zijn ongeloof uit nadat rechter Brian O'Marra van het Hooggerechtshof hem vertelde dat hij schuldig was bevonden en zijn borgtocht introk. "Ik heb Barbara niet vermoord", zei Mustard herhaaldelijk terwijl hij geboeid werd en de rechtszaal in het centrum van Toronto uit werd geleid. Op 19 maart 1993 werd het levenloze lichaam van Brodkin languit op de grond gevonden bij de kast in haar slaapkamer in haar appartement in Canada. Zachary, haar zes jaar oude zoon, vond het lichaam van zijn moeder en belde 911. Het slachtoffer stierf aan een steekwond in de borst. Er waren ook aanwijzingen dat ze was gewurgd. Bij de autopsie werden Brodkins vingernagels ook geknipt en bewaard. Vanaf het begin was d

Update 27-02-23 Na 36 jaar van impasses en juridische strijd hoopt de man van slachtoffer Marie-Thérèse Bonfanti dat de vermeende moordenaar van zijn vrouw wordt berecht. Een beslissing die een precedent zou kunnen scheppen voor veel cold cases op het gebied van verjaring. Toen Yves Chatain afgelopen herfst de moord op Marie-Thérèse Bonfanti bekende en de botten van de jonge vrouw werden gevonden, voelde Thierry Bonfanti "een loden deken die van zijn lichaam neerdaalde als bevrijding". Zijn strijd om de waarheid liep ten einde. 36 jaar lang had de echtgenoot van het slachtoffer met zijn kinderen en de familie van Marie-Thérèse Bonfanti gevochten om het onderzoek te laten slagen en om de verdwijning van zijn vrouw niet te vergeten.  De jonge moeder van twee kinderen, toen 25 jaar oud, verdween op 22 mei 1986 terwijl ze kranten bezorgde in Pontcharra, in Isère. "Ze was een heel speelse vrouw, die graag grappen maakte, die graag lachte. Ze werd erg gewaardeerd door de mense

In 1983 werd op de radio al een hoorspel uitgezonden over een moord met een Nederlands slachtoffer in het buitenland. De afgelopen decennia hebben diverse media aandacht besteed aan de moord op het Nederlandse meisje dat nog maar relatief kort verbleef in Engeland. De dood van Mary Kriek wordt ook al tijden gekoppeld aan de dood van Anne Noblett. De Telegraaf kreeg een bevestiging van de Britse politie dat het nog steeds een actief onderzoek is. Mary Kriek werd op 6 januari 1958 doodgeslagen gevonden in een droge greppel in Boxted bij Colchester, net boven Londen. Ze was Nederlandse en was onlangs naar Engeland gekomen om Engels te leren en logeerde op een boerderij. Men dacht dat ze was doodgeslagen met een bijl, bandenlichter of hamer. Haar gerechtelijk forensisch onderzoek  leverde op dat ze 17 keer was geraakt met het wapen dat nooit werd gevonden. Haar doodsoorzaak werd gegeven als zijnde te wijten aan toegebracht zwaar hoofdletsel. De politie zei later dat ze ervan overtuigd ware

De FBI is al sinds 2001 op zoek naar informatie over de moord op de Amerikaanse soldaat Amanda Gonzales in Hanau in Duitsland. De 19-jarige Gonzales was vier maanden zwanger op het moment van haar moord. Haar lichaam werd op 5 november 2001 gevonden in haar kazernekamer op de derde verdieping op de Fliegerhorst Kasern nabij Hanau. Haar gedrag was afwijkend omdat ze zich niet op haar werk had gemeld. Gonzales, tijdens haar eerste opdracht in het leger, werd op het moment van haar overlijden als kok toegewezen aan de Headquarters Supply Company van het 127th Aviation Support-bataljon. De doodsoorzaak werd vastgesteld als moord door verstikking.  De inzet rond de cold case heeft resultaat. In het noordelijke district van Florida in de Verenigde Staten is op 23 februari jl. een man aangehouden op verdenking van de moord inmiddels 21 jaar geleden. Volgens gerechtelijke documenten is de 42-jarige Shannon L. Wilkerson naar verluidt verantwoordelijk voor de dood van het slachtoffer. Wilkerson

Stel, je beschikt als misdaadjournalist of -publicist over cruciale informatie in een cold case of in de zaak van een vermist persoon. Hoe zit het met de bescherming van de bron. Het Wetenschappelijk Onderzoeks- en Documentatie Centrum van het ministerie van Justitie en Veiligheid heeft de evaluatie gepubliceerd van de Wet bronbescherming in strafzaken. De onderzoeksvragen luiden als volgt:  Wat waren de doelstellingen van de Wet bronbescherming in strafzaken? Hoe vaak wordt sinds de inwerkingtreding van de Wet bronbescherming in strafzaken een beroep gedaan op het verschoningsrecht van artikel 218a Sv, hoe vaak en om welke redenen wordt dit toe- en afgewezen en wat is de door de rechter gemaakte belangenafweging?  Hoe vaak komt het voor dat dwangmiddelen worden toegepast ten aanzien waarvan het Wetboek van Strafvordering bijzondere regels kent wanneer het een persoon betreft die aanspraak kan maken op het verschoningsrecht van artikel 218a Sv en op grond van welke overwegingen wordt b

De misdaadjournalistiek in Italie richt zich net als vele andere Europese landen steeds meer op cold cases. En het land heeft een behoorlijk aantal onopgeloste zaken, vooral ook door de maffiastrijd die de afgelopen decennia heeft gewoed. Met regelmaat is de zaak van de moord op slachtoffer Nada Chella in de media verschenen. De verklaringen van een nieuwe getuige zouden voor het OM aanleiding kunnen zijn om heropening van de zaak te vragen. De enige verdachte volgens de Italiaanse media is Annalucia C. die altijd haar onschuld heeft beleden. Anders dan in Nederland als het gaat om verdachten, wordt de verdacht met naam en toenaam genoemd. Er zou een keerpunt zijn in de moord op Nada Cella, een 24-jarige vrouw uit Chiavari die op de ochtend van 6 mei 1996 zwaar gewond werd gevonden in het kantoor waar ze werkte. Na 27 jaar verschijnt een nieuwe getuige op het toneel, die beweert Annalucia C. te hebben gezien op de plaats en het tijdstip van de misdaad. Als de getuigenis betrouwbaar zou

Verhalen over vermiste personen over de gehele wereld kennen vaak veel raakvlakken, namelijk toeval, media-aandacht en het dossier op orde houden. Zo speelt in Nederland nog steeds de zaak van de vermiste Jeroen de Wit. Sinds 18 februari 2018 is er geen contact meer met Jeroen, afkomstig uit Leimuiden. Hij had die dag nog contact met zijn moeder en een goede vriendin, maar een dag later verscheen hij niet op zijn werk. Zijn moeder stapte twee dagen later naar de politie. Jeroen bleek niets te hebben meegenomen. Zo lagen zijn identiteitskaart, rijbewijs en telefoon nog thuis. Zijn zwarte Suzuki Alto is sinds de vermissing ook niet meer gezien. Tot op heden is geen zicht op een echte onderzoeksrichting. De omgeving van Leimuiden is waterrijk en ook wordt niet uitgesloten dat Jeroen samen met zijn voertuig in het water is geraakt. Het blijft gissen naar de reden van zijn vermissing. Toeval, zoals bijvoorbeeld wellicht zogenaamde magneetvissers die wellicht ooit op het voertuig zullen stui

De internationale media brengt steeds meer de verhalen in beeld van de nabestaanden. Vaak genoeg zeer indrukwekkende verhalen over de levenslange invloed die een onopgeloste zaak kan hebben. De Franse media brengt achtergrondverhalen van nabestaanden, waarvan de onopgeloste zaak inmiddels overgedragen is aan het landelijke cold caseteam in Nanterre nabij Parijs. Zo hebben journalisten van van France Télévisions de kinderen ontmoet van Danielle Bernard, een verpleegster die in 1989 op brute wijze werd vermoord. Het is tot op heden nog steeds een voornamelijk juridisch raadsel, maar voor de kinderen kwam goed nieuws omdat het onderzoek weer wordt opgestart.  Hoe kwam Danielle Bernard uiteindelijk in zo'n positie dat ze slachtoffer werd: een 39-jarige verpleegster en moeder van 4 kinderen. Waarom werd ze op brute wijze vermoord in juli 1989? Vragen die haar dochter en zoon al 34 jaar achtervolgen. Ze gaven toestemming om in hun huis geïnterviewd te worden door journalisten van France

Cold case-onderzoekers in Livingston County in de Verenigde Staten hebben de bijna 40 jaar oude moord op Christina Lynn Castiglione opgelost. Het 19-jarige slachtoffer woonde ten tijde van haar verdwijning bij haar moeder en vader. Ze was niet getrouwd, had een vaste vriend en werkte bij de Detroit Edison Company op de onderzoeksafdeling. Ze had nieuwe plannen en had gesolliciteerd bij het Amerikaanse leger. Het slachtoffer werd voor het laatst gezien tussen 19.30 uur. en 21.30 uur op 19 maart 1983 lopend in Redford Township. Haar moeder gaf haar als vermist op 21 maart 1983. Uiteindelijk werd haar lichaam op 29 maart 1983 gevonden in buiten haar woonplaats.  Haar lichaam werd gevonden na een zware sneeuwval en het begin van het smelten van de sneeuw. Ze was gedeeltelijk gekleed en lag in een afgelegen bosrijke omgeving. Ze was gewurgd en seksueel misbruikt. Er zijn aanwijzingen dat haar lichaam werd achtergelaten op de locatie vóór de sneeuwval, kort nadat ze voor het laatst in Redfor

Frankrijk voert een duidelijk en transparant beleid rond cold cases en vermiste personen, waarbij de focus ligt op seriedelicten, veroordeelde moordenaars en recidivisten. Binnen de centrale overheid, justitie, politie en advocatuur en de maatschappij is een cold casecultuur aan het ontstaan. De Fransen hebben vooraanstaande specialisten dan ook gecentraliseerd in een landelijk cold caseteam in Nanterre nabij Parijs voor dit doel. De oprichting van het team heeft al geresulteerd in diverse  nieuwe onderzoeksrichtingen en waarheidsvindingen. Nu zijn er zelfs ontwikkelingen dat nabestaanden de rechter vragen om doorzending van het dossier naar dit speciale team. Zo wordt in de zaak van de verdwijning van Mathieu Haulbert het dossier overgenomen door het "cold cases"-centrum van Nanterre. De onderzoekskamer van het Hof van Beroep van Aix-en-Provence  in Frankrijk beval de overdracht van het dossier van de lokale politie naar het centrale cold caseteam.  De kleine jongen verdween

Oude theorieën in cold caseonderzoeken zijn onder andere dat burgerparticipatie zorgt voor nieuwe inzichten, mensen altijd nog over informatie beschikken, het om de details gaat, het vaak recidivisten met geweld zijn en de tijd helpt als er maar aandacht aan wordt gegeven en de zaak niet wordt vergeten. De waarheidsvinding ligt in de combinatie van tactisch en forensisch onderzoek. In de Amerikaanse media wordt volop aandacht besteed over de werkwijze van een aantal amateur-speurneuzen die een Hollywood-moord met als slachtoffer een homoseksuele pornoacteur onderzochten. De eerste keer dat de meeste mensen in Los Angeles hoorden van homoporno-acteur Billy London – ook wel Bill Newton genoemd – was toen zijn hoofd en voeten in een vuilcontainer terechtkwamen. De moord op Newton in de herfst van 1990 schokte de hechte homo-gemeenschap van Hollywood. Rechercheurs moordzaken van de politie van Los Angeles zetten de zaak ijverig voort, maar liepen steeds op doodlopende wegen in een gemeensc

Het is een cold case waar al een en ander is gebeurd aan bijzondere ontwikkelingen. Een rechtszaak wegens smaad en het achtervolgen van Peter R. de Vries door een bij het onderzoek betrokken persoon. Ook een opgevist wapen zorgde voor ruime media-aandacht. Mick van Wely bericht in de Telegraaf dat er weer ontwikkelingen zijn in de cold case uit 2009. In het onderzoek naar de moord op de 63-jarige en 60-jarige Marrie Vis uit Vollenhoven zit weer wat beweging sinds 2019. Sporen uit de onopgeloste moordzaak worden door het Nederlands Forensisch Instituut met nieuwe technieken onderzocht. De moord op de slachtoffers is nooit opgelost. Dat meldt zoon Klaas Vis aan De Telegraaf en wordt bevestigd door het Openbaar Ministerie. Het gaat om uitvoerig dna-onderzoek waarmee politie en OM een doorbraak hopen te forceren in een moordzaak die zich maar niet laat oplossen. „Natuurlijk hoop ik dat er eindelijk een doorbraak wordt geforceerd, maar ik verwacht er niet veel van. We zijn nu bijna veertien