Cold caseteam Eenheid Rotterdam doet wat het nieuwe op te richten landelijke cold caseteam behoort te doen. Een goed voorbeeld.
De Eenheid Rotterdam heeft in het verleden al successen geboekt bij de aanpak van cold cases en vermiste personen. De blauwdruk van de Eenheid Rotterdam kan samen met de destijds ontwikkelde methoden van het inmiddels ontbonden Landelijk Team Kindermoorden wel eens de basis zijn voor een zeer succesvol op te zetten landelijk team. Voeg daarbij de verplichte Amerikaanse wetgeving en de organisatie van de Franse justitie en politie aan toe en Nederland kan enorme stappen gaan maken met het oplossen van cold cases, onbekende doden en vermiste personen. Het departement van Justitie en Veiligheid dient het concept Wet Verplichte Aanpak Cold Cases en Vermiste Personen nu echt wel verder uit te werken en richting de Tweede Kamer te sturen voor goedkeuring. De Nationale Politie mist slagkracht en het proces van de aanpak van cold cases en vermiste personen is te weinig doorontwikkeld en functioneert op de huidige manier simpelweg niet. Subject matter experts staan met hun handen in de zakken te wachten tot het moment dat de Nationale Politie deze externe specialisten gaat betrekken bij de aanpak van cold cases en vermiste personen. De opgeloste zaken tot nu toe zijn van een dusdanige eenvoud qua toegepaste methode, dat er veel meer mogelijkheden in de ruim 1700 (overigens niet gevalideerde) cold cases (exclusief de onopgeloste zedenzaken).
Zo bericht de Nationale Politie over een nieuw succes van het cold caseteam van de Eenheid Rotterdam (overigens onder leiding van Rene Bergwerff): Ondanks uitgebreid politieonderzoek door de Eenheid Rotterdam werden de zaken in 2008 niet opgelost. Een aantal rechercheurs van de zedenpolitie van de eenheid Rotterdam doen onderzoek in opdracht van het Openbaar Ministerie naar zogenaamde cold casezaken. Het team analyseert onopgeloste ernstige misdrijven op zoek naar nieuwe informatie. Zij maken daarbij gebruik van nieuwe technische- en tactische mogelijkheden in de hoop alsnog bij een verdachte te komen.
In een van de twee zaken kwam een doorbraak, mede doordat er in de eerste helft van dit jaar een collectieve DNA-afname plaatsvond onder veroordeelde TBS’ers. Uit die afname kwam een match tussen één zaak in 2008 en een 30-jarige man naar voren. “Dit was onmogelijk geweest als er niet ook enorm geïnvesteerd zou zijn in nieuwe DNA-technieken. De sporen uit de zaken in 2008 zijn dit jaar opnieuw onderzocht, met die nieuwe technieken, waardoor deze sporen nu ook gelinkt konden worden aan de 30-jarige verdachte,” aldus een van de zedenrechercheurs die aan dit onderzoekt werkt. De andere zaak uit 2008 was eerder door dezelfde handelwijze en signalement al gekoppeld aan het andere zedendelict. “Daders van ernstige zedendelicten mogen niet ongestraft blijven. We doen er alles aan om een verdachte aan te houden. Dat dit nu is gelukt en dat we de slachtoffers konden informeren dat we ‘em hebben; dat is waar we het voor doen.” Tijdens het plegen van deze delicten was de verdachte 15 jaar.
Slachtoffers van zedendelicten zijn vaak voor het leven getekend, zo gaat het persbericht verder. Gevoelens van verdriet, angst, pijn en schaamte staan op de voorgrond. Een zedenrechercheur sprak één van de slachtoffers uit 2008: "Ze gaf aan dat het na het zedendelict erg slecht met haar is gegaan. Ze kon het geen plaats geven en wist met haar gevoel geen raad. Ze is weer bij haar ouders gaan wonen en heeft tot op de dag van vandaag last van de gevolgen. Ze raakt bijvoorbeeld in paniek als ze in het donker fietst.” Ook het andere slachtoffer uit 2008 kent dezelfde problemen na wat haar is overkomen. “Ook zij is bang in het donker voor bijvoorbeeld schaduwen. Ze is bang dat iemand achter haar aankomt. Gelukkig staat haar omgeving en Centrum Seksueel Geweld om haar heen en biedt haar blijvend hulp.” Aan deze zaak werd onder andere gewerkt door het Team Zeden, het cold caseteam, de forensische opsporing en het Nederlands Forensisch Instituut.
De politie blijft vastberaden om onopgeloste zaken aan te pakken en daders van misdrijven op te pakken. Het is dan ook van groot belang dat een slachtoffer altijd aangifte doet. Precies die aangiftes hebben in dit geval ook geleid tot deze aanhouding. De verdachte is inmiddels voorgeleid aan de rechter-commissaris. Die heeft beslist dat de verdachte in bewaring is gesteld.
foto: Rijnmond