Wetenschap Groot-Brittannië volgt Canada. Per week een zaak oplossen. De bereidheid is er. Moordenaars die nog steeds rondlopen.
Inmiddels is wel duidelijk dat Nederland achterstand heeft opgelopen internationaal bezien als het gaat om het proces van de aanpak van cold cases en vermiste personen. Ondanks een Nationale trots als het NFI lukt het OM en Nationale Politie niet om dit proces door te ontwikkelen en naar een hoger niveau te tillen. Ook het ministerie van Justitie en Veiligheid is meer belemmerend dan stimulerend. Forensisch genetische genealogie boekt in het buitenland enorme successen en als gevolg worden cold caseteams beter ingericht. De Scandinavische landen, Ierland, Frankrijk, Duitsland en België maken ondertussen grote stappen richting een cold casecultuur en passen de best practices van Amerika, Canada en Australië toe. Groot-Brittannië is het volgende land wat een grote stap gaat maken en gaat het beleid in Canada volgen.
Beth Norfolk hoopt een unieke Western community, die cold cases oplost, naar de overkant van de oceaan te krijgen, en zo de zoektocht naar gerechtigheid in onopgeloste zaken in Groot-Brittannië te herhalen. De onderzoeker van de Universiteit van Leeds bracht een maand door bij Western University Cold Case Society voor een prestigieuze leiderschapsprijs van de Laidlaw Foundation, waar ze leerde van Michael Arntfield: criminoloog en hoogleraar Engels.. Norfolk heeft al een reeks cold cases in het vizier: een 90-jarige vrouw die dood werd aangetroffen in haar huis aan de overkant van een politiebureau. Een winkeleigenaar die is gewurgd, maar niets werd meegenomen en een reeks bijlmoorden. Ze ontdekte dat er een duidelijke trend naar voren kwam in haar onderzoek.
Beth besefte al snel dat er in Groot-Brittannië een onevenredig groot aantal onopgeloste zaken is waarbij oudere vrouwen van 60 jaar of ouder betrokken zijn. "Het aantal dat onopgelost blijft, is vergelijkbaar met de onopgeloste moorden in verband met bendes, wat mij echt heeft verrast”, aldus Norfolk. “Sommige vrouwen in mijn onderzoek waren 90, 92, 95 jaar oud. Ik had aangenomen dat er een enorme persbelangstelling zou zijn, een enorme politiebelangstelling. Maar dat was gewoon niet het geval. En hoe meer ik keek, hoe meer van zulke gevallen ik vond.” Nu wil ze antwoorden vinden.
“Dit waren mensen met een vol leven. Het voornaamste gevoel voor mij is verdriet, maar het is een gevoel dat mij motiveert. Ik geloof echt dat we vooruitgang kunnen boeken in sommige van deze gevallen en ze kunnen oplossen”, aldus Beth Norfolk. Tijdens haar bezoek aan Canada leerde ze de methoden van Arntfield’s Cold Case Society kennen. Onder zijn leiding pakken studenten en onderzoekers van de faculteiten onopgeloste moorden en andere zaken aan om gerechtigheid te zoeken.
“Toen ik Michaels boek How to Solve a Cold Case las, dacht ik: "We zouden dit in Leeds kunnen doen." We hebben studenten die geïnteresseerd zijn. Ik ging met de bedoeling om wat advies te krijgen over hoe ik ermee moest beginnen”, zei Norfolk. Ze kwam met nog veel meer thuis. ‘Hij liet mij de leiding nemen over een onderzoek, de families behandelen en de database ondervragen. Hij heeft me echt inzicht gegeven in wat je moet doen, van onderop, en hoe ik dat kan repliceren”, zei ze. De Cold Case Society identificeert en lost meer gevallen dan ooit op, zei Arntfield, dankzij gigantisch sprongen vooruit in de genetische genealogie, waarbij gebruik wordt gemaakt van DNA-verzameling en vergelijking om moordenaars op te sporen.
Norfolk hoopt de Britse versie van de Cold Case Society te lanceren, een groep die zou kunnen samenwerken met de groep van Arntfield en anderen over de hele wereld, zoals het Murder Accountability Project in Washington D.C. Terug naar Leeds, gewapend met de kennis van onze methodologieën, data-acquisitiemethoden en een samenwerkingsverband. "Het idee is dat we werken als samenwerkende instellingen in plaats van als franchises”, aldus Arntfield. Norfolk studeerde Engelse literatuur voordat zij begon aan het onopgeloste moordonderzoek voor het Laidlaw Scholars Leadership and Research Program. Maar Beth was altijd geïnteresseerd in echte misdaad en herinnerde zich haar boekenplanken vol gruwelijke lectuur. Het werk is nu persoonlijk. “Niemand anders doet dit. Ik ken nu de namen van deze vrouwen. Ik heb het gevoel dat ik ze ken. Als je een licht kunt schijnen op sommige van deze zaken, is het de moeite waard om gerechtigheid te krijgen voor zelfs maar één vrouw of haar familie.”
Norfolk zag de naam Annie Elizabeth Nichols voor het eerst op een grafsteen op een begraafplaats waar ze elke dag doorheen liep op weg naar school in Bramley, een gebied in Leeds. Nichols was een winkeleigenaar die in 1945 werd geslagen en gewurgd nadat ze er die dag niet in was geslaagd haar winkel te openen. Er werd niets gestolen. Twee weken later vond een soortgelijke moord plaats in een stad ongeveer 30 minuten verderop. Norfolk vroeg zich af of er een moordenaar was die andere misdaden pleegde die onontdekt bleven. De zaak Nichols staat in haar geheugen gegrift. “Het is mij altijd bijgebleven.”
Weinig politiekorpsen toonden interesse in het heropenen van onderzoeken of het verstrekken van dossiers om de inspanningen van Norfolk te helpen. ‘Ze hebben gezegd dat de materialen die in de zaak zouden worden gebruikt, niet meer bestaan,’ zei ze. Norfolk en Arntfield – een voormalige politieagent – weten dat er volop mogelijkheden zijn voor partnerschappen tussen universiteiten en wetshandhavingsinstanties. Groot-Brittannië was een early adopter van gezamenlijk onderzoek tussen politie en instellingen voor hoger onderwijs, zei Arntfield. “Ze erkennen dat ze niet al hun eigen onderzoek kunnen doen, dus vertrouwen ze vaak op academische partners om met hen samen te werken, in plaats van angstvallig hun gegevens te bewaken, zoals vaak het geval is in Canada”, zei hij. Deze overeenkomsten stellen de Cold Case Society en andere soortgelijke groepen in staat theorieën en aanwijzingen buiten de bureaucratische grenzen te onderzoeken nts, wat ook helpt de publieke belangstelling voor deze zaken te vergroten en gerechtigheid te vinden, voegde hij eraan toe. “Ik zie deze groepen echt als broedplaatsen voor toekomstige onderzoekers en materiedeskundigen,” zei Arntfield. Nieuwe technologie verandert het spel, waarbij DNA wordt gebruikt om tientallen jaren oude en recentere zaken op te lossen. “We bevinden ons op een heel spannend keerpunt”, zei Arntfield.
“Sinds 2018, toen deze methodologie het voortouw nam, hebben wetshandhavingsinstanties en andere groepen die cold cases onderzoeken, gemiddeld één zaak per week opgelost met behulp van DNA-databases – of het nu gaat om het geven van een naam aan een ongeïdentificeerde John Doe of Jane Doe, het identificeren van een een reeks skeletresten of het identificeren van een verdachte in een cold case-moord.” Grote ontwikkelingen op het gebied van ‘onderzoeksgenealogie’ vergroten de belangstelling voor historische moorden, zei Arntfield, maar ze brengen ook verschillen aan het licht in de oplossingspercentages voor moorden onder specifieke bevolkingsgroepen. Hij hoopt ondervertegenwoordigde groepen aan te moedigen genealogische hulpmiddelen en databases te gebruiken door uit te leggen hoe verdere deelname kan helpen bij het oplossen van misdaden. Op een recente conferentie voor GEDMatch, waar DNA-gegevens van genetische testbedrijven zoals Ancestry DNA of 23AndMe worden vergeleken om gebruikers toegang te geven tot meer dan een miljoen profielen, kon het team van Arntfield een verband vaststellen tussen een bezoeker en een moordenaar.
Het maakt deel uit van wat Norfolk hoop geeft over het oplossen van enkele zaken die ze thuis heeft ontdekt. Ze weet dat meer families met nieuwe zaken zullen komen als er een team wordt samengesteld om deze op te lossen. ‘Er zijn mensen die gruwelijke moorden hebben gepleegd en die misschien nog steeds rondlopen’, zei ze. “De bereidheid is er om de zaken te bekijken – we hebben alleen steun nodig van de politie of van families. In veel gevallen kunnen ze worden opgelost, er is alleen iemand voor nodig die er een nieuwe blik op werpt. Met een beetje moeite kunnen mensen helpen deze misdaden op te lossen.”
Bekijk mediabericht
Bekijk website Michael Arntfield
